Al opruimend deze dagen kwam ik ook weer losse blaadjes tegen met notities ooit bedoeld om er nog eens over te schrijven of iets mee te doen in opdrachten. Een daarvan was dit overzichtje.

Inhoud	Proces	Persoon
+	+	X            geen draagvlak
+	X            niks op gang	+
X            lege huls	+	+

De bron weet ik niet meer, maar ik vermoed dat het een visie op succesvol veranderen betreft. Geen succesvolle verandering zonder én inhoud én proces én personen. Zonder een goed inhoudelijk verhaal wordt de verandering een lege huls. Zonder een ordentelijk veranderproces komt er geen beweging. En zonder betrokken personen ontstaat er geen draagvlak. Onbetwistbaar waar schemaatje, of een regelrechte open deur zullen cynici beweren.

De adoptie van algoritmes door bedrijven

Sinds zo’n twee jaar gaan de discoursen steeds vaker over de voorspelbaarheid van de mens. (Kijk bijvoorbeeld dit filmpje). Er zijn al organisaties, zoals bijvoorbeeld de taxidienst Uber die haar werknemers laat werken via algoritmen. Via de app worden klanten aangemeld en meegenomen en wordt zelfs de route bepaald. De doelen waaraan voldaan moet worden zijn ook geprogrammeerd. Werken wordt scoren. De objectiviteit wordt door voorstanders geroemd. Het managen van de human resources wordt vooral het interpreteren van data. Tegenstanders trekken vergelijkingen met Orwell’s 1984.

Data is er in deze tijd in overvloed. Veel organisaties zijn er inmiddels van overtuigd dat ze daar iets mee moeten. Dat Big Data an sich geen toegevoegde waarde heeft. Strategen van Gartner spreken van het algoritmische bedrijf als het bedrijf van de toekomst. Algoritmes die bedrijfsprocessen bepalen, bedrijven runnen en kunnen ingrijpen waar nodig is omdat ze dynamisch en zelflerend zijn.

De externe veranderaar verleden tijd?

Ben ik als externe veranderaar straks nog wel nodig overpeins ik.

Als er straks algoritmes zijn die het gedrag van medewerkers snappen. Algoritmes die het handelen van samenwerkingspartners bestuderen en toegesneden voorstellen op doen.  Algoritmes die leren van het succes van vorige processen en actie ondernemen door nog betere campagnes ontwikkelen.

En wat als het waar wordt dat organisaties straks minder medewerkers hebben dan slimme machines. En de supervisie van het werk dat nu nog door mensen gedaan wordt door een robot wordt uitgevoerd. Omdat mensen sensoren dragen kunnen digitale assistenten precies op het goede moment ingrijpen.

Als steeds meer van de inhoud geproduceerd wordt door machines en nieuw beleid. Als strategieën met een druk op de knop geproduceerd zijn en door vertaald in de daarvoor benodigde werkprocessen.

Bevinden we ons inderdaad in het decennium waarin het gaat over het automatiseren van de hele wereld? Waarin machines het van ons overnemen? En welke rol blijft er dan nog over in deze nieuwe wereld? Als dit ook maar een beetje werkelijkheid wordt staat vast: externe veranderaars worden al snel te inefficiënt, te weinig innovatief, te duur en te langzaam om op te schalen.

Mens & machine

Hoe lang dit toekomstmuziek blijft weet ik niet. Ik houd me dan ook vast aan de uitspraak van Lora Aroyo, hoogleraar Human Computer Interaction aan de VU Amsterdam dat “menselijke denkkracht en de rekenkracht van computers complementair zijn. Mensen en machines hebben elkaar nodig. We vormen samen een ecosysteem.”

Dit betekent misschien wel dat ik mijn ‘old skool’ schema moet aanvullen.

Inhoud	Proces	Persoon	Machine
+	+	–          geen draagvlak	+
+	–           niks op gang	+	+
–          lege huls	+	+	+
+	+	+	–      struisvogel

Mijn kop in het zand steken en alleen maar leunen op mijn huidige tools om organisaties te helpen bij zinvolle inhoud, zorgvuldige veranderprocessen en bereiken van engagement voor verandering is mijn kop in het zand steken voor onomkeerbare ontwikkelingen.

Ik ben wel benieuwd of het algoritme voor succesvol veranderen uiteindelijk ook verandert in: I + P + Ps + M = V3

Wil je meer weten? Lees dan meer over onze werkwijze. Of neem contact met me op via annemieke.stoppelenburg@syndesmo.nl